‘Ken je de legende van Lucky Larry? De grootste geluksvogel die Las Vegas ooit gekend heeft. Het verhaal gaat dat hij nog nooit voor een drankje in de bar heeft moeten betalen, omdat hij elke weddenschap wist te winnen.’

(De goochelaar haalt een spel kaarten tevoorschijn.)

‘Zijn weddenschappen zagen er ongeveer als volgt uit. Hij liet iemand uit het publiek een kaart kiezen. De kaart ging, nadat de toeschouwer hem had bekeken, weer terug in het spel.’

De goochelaar laat de toeschouwer een kaart kiezen, de toeschouwer bekijkt de gekozen kaart en stopt deze vervolgens weer terug in het spel.

‘Lucky Larry draaide de kaarten één voor één om en legde de kaarten één voor één op de tafel.’

Terwijl de goochelaar dit vertelt draait hij de kaarten één voor één om en legt ze op tafel, de gekozen kaart komt voorbij maar wordt zonder blikken of blozen omgedraaid en op de tafel gelegd. Enkele kaarten na de gekozen kaart stopt de goochelaar en houdt één kaart in zijn rechterhand. Welke kaart dit is is nog niet zichtbaar.

‘En dan kwam de vraag. Dé vraag waar Lucky Larry om bekend stond: Wedden voor een drankje dat de volgende kaart die ik omdraai jouw gekozen kaart is? Je zal wel begrijpen dat vrijwel iedereen deze weddenschap aanging. Wat ze niet wisten was dat Lucky Larry niet alleen een echte geluksvogel was, maar ook een echte valsspeler.’

De goochelaar legt de kaart in zijn handen op tafel, zonder deze om te draaien, zoekt in de kaarten op tafel naar de gekozen kaart en draait deze om.

Proost!

De uitleg

Voor deze truc heb je enkel een spel kaarten nodig. De kaarten kunnen voorafgaand aan de truc geschud worden. Je begint met de truc door de toeschouwer een kaart te laten kiezen. Terwijl de toeschouwer zijn/haar gekozen kaart bekijkt, bekijk jij de onderste kaart van het spel en onthoudt deze. Voor deze uitleg gaan we er van uit dat de onderste kaart de klaverdrie is.

Om de kaart terug te stoppen in het spel leg je de bovenste helft van het spel op tafel en laat je de toeschouwer zijn/haar kaart daarbovenop leggen. Tot slot leg jij de stapel kaarten die je nog in je handen hebt daar weer op. Je hebt er nu voor gezorgd dat de gekozen kaart onder de klaverdrie terecht is gekomen.

Begin met het één voor één delen van kaarten vanaf de bovenkant van het spel. Deel net zo lang tot je de klaverdrie voorbij ziet komen en onthoud de kaart die daarna volgt. Het is echter belangrijk dat je niet stopt met delen maar door blijft delen of er niets aan de hand is. Een tiental kaarten na de klaverdrie stop je met delen, houd je de eerstvolgende kaart in je hand en zeg je ‘de eerstvolgende kaart die ik omdraai is jouw gekozen kaart’. Pauzeer even, leg de kaart in je hand weg zonder deze om te draaien, pak de gekozen kaart, draai deze om en geniet van je drankje!

‘Kom je wel eens in het casino? Wist je dat de spelregels van het casino per land op de wereld verschillen? Neem nu alleen al het couperen, oftewel de onderste helft van het spel naar boven brengen en de onderste helft naar boven, wordt in drie landen op drie verschillende manieren gedaan.’

‘In Amerika gebruiken ze een zogenaamde cut-card; een kaart waarmee je coupeert. De casino-dealer geeft de bovenste kaart aan één van de spelers. Hij of zij steekt deze kaart, zonder deze te bekijken, ergens in het spel en laat hem een stukje uitsteken. De dealer pakt op zijn beurt alle kaarten boven de cut-card en legt deze op tafel.’

Terwijl de goochelaar dit vertelt laat hij een toeschouwer de bovenste kaart ergens in het spel steken, pakt alle kaarten boven deze kaart en legt deze op tafel. Van de overgebleven kaarten in zijn hand maakt hij weer een mooi pakketje.

‘In Nederland couperen we op een veel simpelere manier. De eerstvolgende speler neemt simpelweg het bovenste deel van de kaarten en legt dit stapeltje op tafel.’

De goochelaar vraagt een toeschouwer het bovenste stapeltje van het spel te pakken en deze op tafel te leggen.

‘Tot slot is er nog de Aziatische manier. Hoewel deze manier van couperen een beetje een vreemde eend in de bijt is, is inmiddels wel bewezen dat deze manier van couperen het effectiefst werkt. De kaarten worden opgedeeld in twee stapeltjes. Eerst een kaart op stapeltje a, dan een kaart op stapeltje b, net zo lang tot de kaarten opgedeeld zijn in twee stapeltjes.’

De goochelaar vraagt de toeschouwer om de kaarten één voor één op te delen in twee stapeltjes. Als dit gebeurd is liggen er vier stapeltjes op tafel.

‘Al deze manieren van couperen zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat het spel zo eerlijk mogelijk verloopt, maar… dát heeft geen zin, wanneer je met een valsspeler aan de pokertafel zit!’

De goochelaar draait de bovenste kaarten van de vier stapeltjes om en laat zien dat daar de vier azen liggen.

De uitleg

De uitleg van de truc ‘spelregels’ is heel simpel; leg twee azen bovenop het spel kaarten en twee azen onderop het spel kaarten. Als je dat doet en onderstaande stappen volgt liggen er aan het einde vier stapels op tafel met bovenop elke stapel één van de azen.

Stap 1:
De bovenste kaart (dit is dus een aas) wordt ergens in het spel gestoken en de kaarten die boven deze kaart liggen worden als één stapel op tafel gelegd. Bovenop deze stapel ligt een aas en bovenop de stapel in je hand ligt een aas.

Stap 2:
Laat de toeschouwer een stapeltje van de stapel in je hand afnemen en deze op tafel leggen. De twee stapels op tafel hebben allebei een aas bovenop en de stapel in je hand heeft twee azen onderop.

Stap 3:
Geef het stapeltje uit jouw hand aan de toeschouwer en laat hem/haar de stapel in twee stapels, om en om, opdelen. Als dat gebeurd is ligt op alle vier de stapels een aas bovenaan.

Stap 4:
Draai de bovenste vier kaarten om en onthul de vier azen!

Deze truc begint met een geschud spel kaarten.

De toeschouwer schudt de kaarten terwijl de goochelaar het volgende vertelt.

Mijn eerste goocheltruc leerde ik uit een goochelboek uit de bibliotheek. Dat heeft zo z’n voordelen, maar ook zeker z’n nadelen. Het grootste nadeel; ik was niet de enige uit het dorp die het boek gelezen had en zo kwam het wel eens voor dat ik mijn nieuwste truc liet zien aan iemand die het boek ook ooit had geleend. Gelukkig stond er voor in het boek een lijst met alle voorgaande lezers van het boek. Zo wist ik precies wie het boek gelezen had en wie niet. Dat heeft tot een traditie geleid die ik vandaag de dag nog altijd trouw blijf; ik laat iedereen aan wie ik de truc laat zien zijn/haar naam opschrijven in combinatie met de datum waarop ik de truc vertoon. Zou je jouw naam en de datum van vandaag op dit papier willen zetten?

De toeschouwer zet zijn/haar naam en de datum op de onderkant van een oud stuk papier, zonder de rest van het papier te zien. (Fig 1.)

Goed, dan kunnen we beginnen met de truc. Eigenlijk is de truc al bijna klaar. Het gaat namelijk om hoe jij hebt geschud en dan met name om de bovenste kaart. Zou je die voor mij willen bekijken?

De toeschouwer bekijkt de bovenste kaart en onthult de klaverdrie.

Goed zo, fijn… Weet je eigenlijk wel waar je je naam onder hebt gezet?

De goochelaar overhandigt het papier aan de toeschouwer en glimlacht. Als de toeschouwer de tekst op het oude papier leest (Fig 2.), valt zijn/haar mond open van verbazing.

De uitleg

Voor deze truc heb je nodig:

• een spel kaarten
• een pen
• Het duivelspact  Download PDF

Voor je begint met je truc zorg je dat je (bijvoorbeeld) de klaverdrie onder het stuk papier vast hebt, zodat niemand deze kan zien. (Fig 3.) Nadat de toeschouwer de kaarten heeft geschud neem je deze van hem/haar over en introduceer je het stuk papier. Om hun ondersteuning te bieden tijdens het schrijven, leg je het papier op het spel kaarten, waardoor de klaverdrie bovenop het spel belandt. (Fig 4.)

In principe is de truc nu klaar; de toeschouwer hoeft alleen nog maar de bovenste kaart om te draaien en het stuk papier, met daarop de voorspelling, te lezen. Veel succes met het verzamelen van simpele zielen!

Voor deze kaarttruc hebben we niet alle kaarten nodig, maar alleen de twaalf plaatjeskaarten.

De goochelaar haalt alle boeren, alle vrouwen en alle koningen uit het spel. Terwijl de goochelaar deze kaarten uit het spel haalt vertelt hij het volgende:

In de jaren tachtig van de vorige eeuw kwam het wel eens voor dat de FBI mentalisten en illusionisten inzette om verschillende onopgeloste moordzaken op te lossen. Zo ook in de zaak van J.P. Jerry, waarin goochelaar Devon Drake uit New York werd gevraagd om eens te kijken naar het bestaande bewijs. Zijn unieke methode, ooit ontwikkeld om een gekozen kaart uit een geschud spel terug te vinden, heeft uiteindelijk de zaak opgelost.

De goochelaar laat de toeschouwer een kaart kiezen, de toeschouwer bekijkt deze kaart en stopt deze vervolgens terug tussen de overige kaarten. De toeschouwer schudt alle kaarten en geeft deze vervolgens terug aan de goochelaar.

De methode die Drake gebruikte is inmiddels de go-to methode van vele goochelaars van over de hele wereld om een gekozen kaart terug te vinden uit een geschud spel kaarten. Devon Drake zocht simpelweg naar vingerafdrukken. Hij was hier door de jaren heen echter zo goed in geworden dat hij dit met het blote oog beter kon dan een gemiddelde loep of microscoop. Om een kaart terug te vinden bekijk je eerst de duim van de toeschouwer en vervolgens bekijk je de kaarten simpelweg van dichtbij, op zoek naar diezelfde vingerafdruk.

De goochelaar doet wat hij zojuist beschreef en haalt één kaart uit de stapel kaarten, legt deze op tafel en de toeschouwer bevestigt dat dit de door hem gekozen kaart is!

De uitleg

Voor deze truc heb je het enige echte kaartspel van Illusion nodig. Dit kaartspel kent namelijk een geheim. Het design van de achterkant van de kaarten is ‘one-way’. One-way is een term die goochelaars gebruiken wanneer je aan de achterkant van de kaart kunt zien of de kaart ‘op zijn kop’ ligt of niet. Ter illustratie: als er op de achterkant van een speelkaart HOOP staat, is dit een one-way design, omdat je aan het woord HOOP kunt zien of de kaart rechtop ligt (en je dus het woord HOOP kunt lezen) of dat de kaart op zijn kop ligt (en je het woord dOOH leest).

Het one-way design van het Illusion-kaartspel is vele malen subtieler, en zelfs onzichtbaar als je niet weet waar je naar zoekt, maar tegelijkertijd niet te missen als je weet waar het geheim zich verbergt. Op elke speelkaart staan twee hangsloten, vlak onder en boven het logo van Epic Escape (Fig 1). Als je goed kijkt zie je dat er in beide sloten een sleutelgat zit. Eén van de sleutelgaten (afhankelijk van hoe je de kaart houdt) zit rechtop. Met andere woorden; als je hier een sleutel in zou steken, zou je deze er rechtop in doen. Bij het andere slot staat het sleutelgat echter op zijn kop, en zou je een sleutel er op zijn kop in moeten stoppen (Fig 2.). Hoe je de kaart ook houdt, de sleutelgaten wijzen allebei met het bolletje naar dezelfde richting; óf allebei naar boven óf allebei naar onder (afhankelijk van hoe je de kaart vasthoudt).

Zorg er bij het begin van de truc voor dat alle twaalf de plaatjeskaarten op dezelfde manier liggen; voor deze uitleg gaan we uit van alle sleutelgaten met het bolletje naar boven, zodat een sleutel er rechtop in zou passen (Fig 3.).

Op het moment dat de toeschouwer een kaart heeft gekozen draai jij het pakketje in je handen 180 graden, zodat de sleutelgaten nu op zijn kop staan. De toeschouwer steekt zijn kaart echter weer terug met de sleutelgaten rechtop. Als je ziet dat de toeschouwer de kaart zelf omdraait, om wat voor onbegrijpelijke reden dan ook, zorg er dan voor dat jij de overige kaarten NIET omdraait. Het is in ieder geval de bedoeling dat, als de kaart van de toeschouwer weer tussen de overige elf kaarten zit, alle sleutelgaten rechtop staan, behalve die op de kaart van de toeschouwer; die moet ondersteboven staan. Op deze manier kun je namelijk altijd achterhalen welke kaart van de toeschouwer is.

De toeschouwer mag de kaarten nu schudden, mits hij dit op de ‘overhand’ manier doet. De overhand manier van schudden is de manier van schudden zoals we die in Nederland kennen (Fig 4.). Het is belangrijk dat de oriëntatie van de kaarten (of ze rechtop liggen of ondersteboven) niet verandert door het schudden van de kaarten.

De rest van de truc is puur presentatie. Bekijk elke kaart één voor één en doe alsof je de achterkant afspeurt naar vingerafdrukken, terwijl je eigenlijk gewoon kijkt welke van de kaarten omgedraaid ligt en dus de door de toeschouwer gekozen kaart is. Het voordeel van deze presentatie is dat je dit niet hoeft te verbergen, omdat de toeschouwer simpelweg zal denken dat jij op zoek bent naar vingerafdrukken. Haal de kaart met het omgedraaide sleutelgat uit de stapel en maak een theatrale buiging.

Extra tip: theatraal gezien is het beter dat de kaart met de vingerafdrukken niet de allereerste kaart is. Mocht dat wel het geval zijn, doe dan, na het bestuderen van de eerste kaart, net alsof je je nog niet genoeg geconcentreerd hebt, schud de kaarten zelf nog eens en begin opnieuw.